Half 6 is het vanochtend als de wekker gaat. We willen op tijd (rond half 7) vertrekken. De wekker staat nog niet uit of er komt al iemand de kamer opgerend. Juist, het is Kayleigh: jongens, hebben jullie ook zo’n zin om naar Amerika te gaan?!

En zo is het kwart voor 7 als we naar Schiphol vertrekken. Het is niet druk op de weg en tegen 8.00 uur rijden we de parking op bij Schiphol. Valet Parking is gereserveerd, de auto zetten we voor de vertrekhallen 2 en 3 waar de auto ingenomen wordt.

Bij incheckbalie 22 mogen we ons melden. Het gaat niet heel erg vlot vanwege de drukte van de Meivakantie. Maar goed, stoelen zijn gereserveerd dus we hoeven alleen de koffers af te geven.

De douane zit net achter de incheckbalie maar daar worden we weggestuurd, het is er kennelijk zo druk dat ze het daar niet aankunnen. We worden naar de douane van vertrekhal 2 gestuurd (we zijn in 3), om de drukte te spreiden. Ook hier een lange rij.

Vanaf 10.20 uur mogen we boarden, maar dat gaan we zeker niet redden. Het is al half 11 geweest voordat we door de douane zijn. Eerst een plaspauze voor Kayleigh en dan met een flinke pas naar gate G16. Dit is nog zeker 15 minuten lopen.

Gate G16, verstopt in een verdomhoekje op Schiphol. Een rommelige bedoeling is het wel. Er wordt omgeroepen door een hostess dat er 15 minuten later geboard gaat worden omdat het toestel nog wordt schoongemaakt. Ach, vooruit, we hebben toch vakantie

Een bus brengt ons naar het platform waar het toestel staat geparkeerd. Daar is ze dan: de Dreamliner, een van de nieuwere toestellen van TUI. Met de trap mogen we het toestel in. De kinderen krijgen een pakketje om zich te vermaken tijdens de vlucht en al snel zitten we op rij 21. Recht op de vleugel, heerlijk!

Een vrouwelijke pilote zal ons vandaag naar Orlando Sanford vliegen in een tijd van 8.53 uur, aanzienlijk sneller dan de tijd die stond gepland.

De vlucht vliegt voorbij, Kayleigh en Bryce vermaken zich prima met spelletjes, films en de IPads, tussendoor ook nog een dutje. De vlucht was goed verzorgd; de kinderen kregen een kindermaaltijd (poffertjes, ze waren heerlijk!) en ook Robin en ik kregen fatsoenlijk te eten. Voor het eerst tijdens een vlucht dat het eten goed te doen was

Eenmaal op Sanford aangekomen worden eerst de reizigers richting Miami uit het toestel gelaten; zij moeten eerst door de douane en hun koffers door laten checken. Vervolgens mogen de andere reizigers het toestel verlaten.

De douane op SFB gaat in ieder geval sneller dan op MCO, maar toch duurt het nog ruim drie kwartier voordat we aan de beurt zijn (en dan te bedenken dat er maar 1 toestel was geland). De beambte zegt Robin dat hij mij wel wat extra mag verwennen tijdens de vakantie; wat dagen zonder de kinderen en $ 100 extra shoppingtegoed per dag. Ik kan me daar wel in vinden, Robin iets minder

Als we bij de bagageband komen liggen onze koffers er al voor het oprapen. We pakken ze, samen met de buggy’s en lopen richting Alamo voor onze huurauto. Een dame van TUI staat er met een welkomstenveloppe en wijst ons de weg naar Alamo (de route staat prima aangegeven dus die hadden we sowieso wel gevonden).

Bij Alamo zijn we direct aan de beurt. Onze gereserveerde fullsize car (Nissan Altima of iets dergelijks) lijkt ons aan de kleine kant en met wat babbelen hebben we nu en ruime SUV, een Nissan Pathfinder.

Onze TomTom brengt ons naar ons hotel in iets meer dan een uur. Onderweg komen we voorbij het Camping World Stadion, meerdere baseball courts, football courts en natuurlijk de grotere winkels! Yep, we voelen ons weer helemaal thuis Onderweg staat er wel wat file en het laatste stuk lijkt het erop alsof we binnendoor worden gestuurd, en dat klopt! September jl. hebben we ook een gedeelte van deze weg gereden

Het hotel ligt voor ons in bekend gebied; al sinds 2006 verblijven we in Davenport area. De winkels, restaurants e.d. kennen we wel.

We rijden de lane in en melden ons bij de portier. Hij wijst ons de weg naar de receptie. Kayleigh en Bryce zien de splash pad en willen gelijk daar naartoe. Het is een waterspeelplaats voor kinderen en ziet er echt super uit!

Eerst maar inchecken en dat is binnen 5 minuten gedaan. Er wordt nog even gewezen op de wildlife die hier zit; racoons, lizzards en natuurlijk de alligators! We zullen wel het een en ander tegenkomen.

Onze kamer (condo) bevindt zich in building 15, kamer 204. Dicht bij een speeltuin, picknick area en aan het meer. We komen de condo binnen en het is groot, heel groot! Heel ruim opgezet, netjes afgewerkt en rustig gelegen.

De koffers worden binnen gezet en geopend. Eerst wat schone kleding aantrekken voordat we ergens gaan eten.

Zoals gezegd kennen we de omgeving inmiddels aardig en Kayleigh wil graag bij de Mac gaan eten dus... op naar de Mac.

Met een happymeal achter de kiezen steken we de straat over naar de Walmart. De voornaamste boodschappen halen we zodat we morgenochtend kunnen ontbijten. De rest komt morgen of overmorgen wel

En voordat we het weten is het al 8.30pm en buiten donker. Even wennen aan het donker en de weinige verlichting, maar we zijn weer veilig en wel terug in de condo!

Boodschappen uitladen, alles een plekje geven en dan is het toch echt tijd voor een bad. Ondertussen worden de koffers leeggehaald en na het douchen is het toch echt tijd om richting bed te gaan

Een vermoeiende dag, maar een die goed is verlopen!

Tot morgen!