Later dan gepland maar hier is ie:

Vanochtend hebben we een snel ontbijtje aan het aanrecht. We willen vroeg vertrekken richting Clearwater Beach. Dus zo gezegd, zo gedaan. Om 8.30am rijden we weg.

Eerst langs de pomp om de auto af te tanken. Doe eens gek, $ 40 Daar heb je in Nederland nog geen kwart tank voor...

Over de 27, nee niet de A27, maar de US27 richting Tampa. Het is ruim 1,5 uur rijden. Aan het begin van onze rit wordt er volop gewerkt aan de weg, dus snelheid aanpassen. Dat is hier ook wel echt nodig: overal staat State Patrol te controleren en de boetes zijn niet mals!

Onderweg rijden we een gedeelte van de route die we in september ook nog hebben gereden. Alleen toen reden we naar Fort Myers, maar dat is een ander verhaal

Hoe dichter we bij Tampa komen hoe drukker het wordt. Niet zo gek want Tampa heeft ook een Internationaal vliegveld en er woont een nogal grijze golf die hier renteniert.

Gelukkig valt het mee en zijn we snel door Tampa en voor we het weten rijden we over een lange brug met de Golf van Mexico onder ons. Clearwater is in 1915 opgericht en een vrij grote stad. Bekend om z’n witte zandstranden, veel watersporten en je kan er zelfs het jaar rond dolfijnen spotten in hun natuurlijke omgeving! Dat is natuurlijk dol fijn

We hebben de Tom Tom ingesteld op het visitor center van Clearwater Beach, maar ik denk dat we die afslag gemist hebben We rijden zo Honeymoon Island op en hebben onze eerste bald eagle al gespot! Een State Park waar maar liefst $ 8 entree betaald moet worden. Een lachertje!

Eerst maar even een stop bij het informatiebord. Er wordt gewaarschuwd voor slangen, die komen er kennelijk nogal veel voor. Verder heeft het State Park een aantal stranden, picknick areas, een playground en een restaurant. Best luxe voor zo’n strand van maar 4 mile lang.

Eerste stop: playground en restrooms. Eerst naar het toilet en Kayleigh en Bryce kunnen even los in de speeltuin. Er is ook een nature trail die je kunt lopen. Niet zo’n hele lange trail. Helaas kan je vanaf hier niet naar het strand.

Na wat spelen en autosleutels zoeken van een Amerikaanse (sleutels niet gevonden) rijden we door naar de volgende parkeerplaats.

Er is voldoende plaats om de auto te parkeren; de parkeervakken in de US zijn sowieso al ruimer dan die in Nederland. En je loopt er zo het strand op.

De ingang van het strand wordt netjes aangegeven zodat je de duinen er niet kapot kunt lopen. Meer dan voldoende plek op het strand! En wat nog leuker is: alleen maar locals te vinden op het strand. Heerlijk geen toeristen

We leggen onze handdoeken neer en duiken gelijk het water in. We zien er een hoop visjes en schelpen. Fijn als het water zo helder is! Het strand zelf is ook heel schoon en echt wit zand. Zo kennen we de stranden bij ons echt niet.

De UV-factor staat vandaag op 5, je merkt er weinig van. We smeren regelmatig en dat is ook echt nodig. De zon staat hoog aan de hemel te branden, licht briesje aan zee, dus de verbrandingskansen zijn hoog.

Eerlijk is eerlijk, we zijn geen strandmensen maar als het strand zo is als hier dan vinden we het helemaal niet zo erg. We genieten alle 4! Regelmatig een duik in zee op zoek naar de vissen en haaien, vervolgens schelpen zoeken en zandkastelen bouwen. Wat wil je nog meer?!

Na een paar uur houden we het voor gezien voordat we echt gaan verbranden Er staat een foodtruck op de parkeerplaats die hotdogs en hamburgers verkoopt. Natuurlijk moeten we die weer proeven! De prijzen van alleszins mee en de hamburgers en hotdogs smaken prima!

Als iedereen weer gesetteld is stellen we de Tom Tom in richting onze condo. Je kunt wel merken dat het vrijdagmiddag is; we moeten zo’n 90 mile rijden en daarvan is 70 mile file rijden Maar op zich rijdt het en doen we er wel wat langer over dan gepland maar dat maakt niet uit.

Kayleigh en Bryce zijn zo vertrokken en zelfs ik doe een hazenslaapje. Is niet echt gezellig voor Robin maar ik kan m’n ogen niet meer open houden. Ik denk dat er zand in is gekomen, slaapzand

Rond de klok van 5 pm zijn we weer in Davenport. Even de condo in, schone zwemkleding en handdoeken pakken en dan nog een duik in het zwembad nemen. Heerlijk!

Na een uur houden we het hier ook voor gezien, douchen en rijden naar het restaurant hier op het resort.

We eten heerlijk en de manager komt ook een praatje maken. Leuke dame, helemaal weg van Bryce

Ik spreek af dat ik met Kayleigh terug loop langs een gedeelte van de nature trail naar de condo. Bryce gaat met Robin mee, achter het stuur. Als ze ons inhalen is er wisseling van de wacht; Bryce gaat met mij mee en Kayleigh achter het stuur. Als dat maar goed gaat komen...

We wisten al dat er alligators in the Lake zaten, maar zoveel als we vanavond hebben gezien... Bryce moest na de eerste alligator al in mijn nek gaan zitten en die heb ik de rest van de trail maar in mijn nek gehouden. Na de eerste alligator volgden nog witte reigers, blauwe reigers, moeder eend met haar kuikens (zijn er minder dan vorige week ) , schildpadden en nog 6 alligators! Genoeg leven in the Lake hier.

We gaan naar binnen en besluiten een potje te kwartetten totdat alle stroom uitviel. Niet alleen in onze condo, onze building of een gedeelte van het park. In de wijde omgeving is de stroom uitgevallen. Kayleigh en Bryce wisten niet wat hun overkwam dus hebben we er een zaklamp bij gepakt. Robin is gaan informeren bij de receptie, maar die konden ook niet zeggen hoe lang de stroomstoring ging duren.

Vanavond dus redelijk vroeg naar bed en maar zien hoe lang de stroomstoring gaat duren...

Na een paar uur is er wee stroom, jippie! Helaas geen WiFi waardoor het wachten was op deze blog. 24 uur later is er ook weer WiFi!